quarta-feira, março 15, 2006

olutit

mentres ceo nuddles, tento baixar a borrachera que levo e tento deixar de pensar no moito que me apetece un porriño.... penso, penso demasiado. as veces penso que ainda quero a quen xa fai tempo que non quero, ou non tanto pero sei que xa non quero, mais a soidade deste extraño pais faime ter espellismos indesexados... quero querer estar con... pero non quero. outras veces penso que por que non quero estar con quen non quero estar pero que seria xenial estar xa que non me atoparia tan soa e é posible qe esa persoa quera pasar máis tempo comigo. menudo rollo! pero ao final son os frikis e os tolos os que se achegan. e que decir dos que están lonxe e quero que estean preto even if i don't know them thet much!
menudo lio,
mellor marcho.

1 Comments:

Blogger el vendedor de sombras said...

Vaia... e eu escribindo o meu último post sobre a soidade, casualidades da vida... pois tamén llo dedico a esta neninha dos meus ollos, porque ela tamén é un puntinho importante no meu mapa do mundo.
Beijinhos...

16/3/06 18:50  

Postar um comentário

<< Home